De tocht begint met wachten. Zoals altijd. Wachten bij de studieadviseur, wachten bij de gemeente, wachten bij de tandarts, wachten bij de mensen van de apen-kabelbaan.

Dan de tocht van twee uur in een afgeragde Toyota. Dat was die pickup niet echt maar doe even mee, dat is cool voor het verhaal. Enfin je zit dus als een soort [oldlink]figuurtje op een veer[/oldlink] in de achterbak van die pickup. Nee shit. Ik ben te snel. Even terug.

[dit was eerst een langer verhaaltje maar het was nogal slecht. dus nu staat hier dit.]

Commentaar

Grappig om oude schrijfsels terug te lezen. Beetje cringey maar dat hoort erbij denk ik. Ik laat het maar staan omdat het toch is hoe ik toen schreef. Ben benieuwd welke foto’s hierbij hoorden. Kijken of ik dat terug kan vinden.